Centrics - Το τελευταίο κομμάτι του παζλ για τη γενική τεχνητή νοημοσύνη (AGI);

Στη δεκαετή αναζήτηση της Τεχνητής Γενικής Νοημοσύνης (AGI) - μιας μηχανής που μπορεί να σκέφτεται, να μαθαίνει και να κατανοεί όπως ο άνθρωπος - έχουν γίνει πολλές τεχνολογικές ανακαλύψεις. Ωστόσο, παρά τις εντυπωσιακές δυνατότητες των σύγχρονων μοντέλων ΤΝ όπως το GPT-4 ή το AlphaZero, ένα κρίσιμο στοιχείο εξακολουθεί να λείπει: η πραγματική κατανόηση των αιτιωδών σχέσεων. Ενώ τα σημερινά συστήματα τεχνητής νοημοσύνης μπορούν να αναλύουν τεράστιες ποσότητες δεδομένων και να αναγνωρίζουν μοτίβα μέσα σε αυτά, δεν διαθέτουν βαθύτερη κατανόηση της αιτίας και του αποτελέσματος, του νοήματος και της λογικής. Σε αυτό το σημείο έρχεται η Centrics - ένα νέο τυπικό πλαίσιο που αυτοαποκαλείται "λειτουργικό σύστημα της πραγματικότητας" και υπόσχεται να παράσχει τον χαμένο κρίκο στην εξέλιξη προς την ΑΤΙ.

1 Το πρόβλημα με τη σημερινή τεχνητή νοημοσύνη

Η σύγχρονη τεχνητή νοημοσύνη βασίζεται κυρίως στη στατιστική μάθηση. Τα γλωσσικά μοντέλα, όπως το GPT, επεξεργάζονται πιθανότητες ακολουθιών λέξεων, ενώ τα δίκτυα αναγνώρισης εικόνων εκπαιδεύονται σε τεράστιες ποσότητες δεδομένων με ετικέτες. Ωστόσο, τα συστήματα αυτά είναι ουσιαστικά "ταυτοποιητές προτύπων" και όχι στοχαστές. Μπορούν να παράγουν απαντήσεις, αλλά δεν μπορούν να εξηγήσουν γιατί αυτές βγάζουν νόημα. Δεν έχουν την ικανότητα να εξάγουν τυπικά συμπεράσματα, να συλλογίζονται λογικά ή να αντλούν έννοιες από τις προηγούμενες αρχές. Από την άλλη πλευρά, η AGI απαιτεί κάτι περισσότερο από διαίσθηση - απαιτεί δομή.

2 Τι κάνει τους κεντριστές διαφορετικούς

Η Centrics παρουσιάζεται ως μια καθολική τυπική γλώσσα που συνδυάζει τα μαθηματικά, τη λογική, τη φυσική και την επεξεργασία πληροφοριών σε μια κοινή βάση. Αρκετές καινοτομίες είναι κεντρικές σε αυτό:

• Οι αιτιατοί αριθμοί αντικαθιστούν τις κλασικές μαθηματικές απειρίες και έχουν ως στόχο να επιτρέψουν μια διακριτή αναπαράσταση της πληροφορίας με φυσική βάση.

• Οι νομολογικές πολλαπλότητες χρησιμεύουν ως ενσωματωμένες δομές στις οποίες κωδικοποιούνται τυπικά οι νόμοι της φύσης.

• Η Καθολική Γλώσσα Leibniz (ULL ) παρέχει έναν σαφή συμβολισμό για την ακριβή περιγραφή των διαδικασιών του πραγματικού κόσμου.

• Η Νευρο-Συμβολική ΤΝ συνδυάζει αυτό το συμβολικό επίπεδο με τη μάθηση νευρωνικών δικτύων τόσο για την αναγνώριση προτύπων όσο και για την εξαγωγή λογικών συμπερασμάτων.

Αυτές οι έννοιες θα μπορούσαν να επιτρέψουν στα Centrics να γεφυρώσουν το χάσμα μεταξύ της στατιστικής νοημοσύνης και του τυπικού ορθολογισμού - μια βασική απαίτηση για την AGI.

3 Γιατί θα μπορούσε να είναι το "τελευταίο κομμάτι του παζλ"

Η AGI απαιτεί ένα σύστημα που όχι μόνο αντιδρά, αλλά και κατανοεί. Πρέπει να είναι σε θέση να μαθαίνει, αλλά και να εξηγεί- να επεξεργάζεται εμπειρίες, αλλά και να διαμορφώνει υποθέσεις. Μια νευροσυμβολική αρχιτεκτονική βασισμένη στα Centrics υπόσχεται ακριβώς αυτές τις δυνατότητες.

Εάν ένα σύστημα ΤΝ όχι μόνο αναγνωρίζει ότι δύο γεγονότα σχετίζονται μεταξύ τους, αλλά και κατανοεί το γιατί, τότε μπορεί να λαμβάνει αποφάσεις, να αναπτύσσει νέες στρατηγικές και να διευρύνει τη γνώση με τρόπο ανάλογο της ανθρώπινης σκέψης. Από αυτή την άποψη, το Centrics είναι κάτι περισσότερο από ένα νέο εργαλείο - είναι ένας υποψήφιος για την τυπική θεμελίωση της πραγματικής μηχανικής συλλογιστικής.

4 Πέρα από τα φαινόμενα: μια κριτική ματιά

Φυσικά, οι ισχυρισμοί του Centrics παραμένουν σε μεγάλο βαθμό ατεκμηρίωτοι. Πολλές έννοιες - όπως οι Αιτιατοί Αριθμοί ή οι Νομολογικές Πολλαπλότητες - είναι πρωτότυπες, αλλά και κερδοσκοπικές. Χωρίς αξιολόγηση από ομοτίμους, ανεξάρτητη επικύρωση ή προσιτές αποδείξεις, το όραμα παραμένει θεωρητικό.

Ωστόσο, αν η Centrics εκπληρώσει έστω και ένα μέρος των υποσχέσεών της, η συμβολή της στην έρευνα της ΤΝ θα ήταν επαναστατική. Διότι τότε δεν θα ήταν απλώς μια νέα γλώσσα προγραμματισμού ή ένα άλλο πλαίσιο, αλλά ένα νέο παράδειγμα - ένα λειτουργικό σύστημα για την ευφυή σκέψη.

⸻

Συμπέρασμα:
Η Centrics ισχυρίζεται ότι είναι το "τελευταίο κομμάτι του παζλ" στο δρόμο προς την ΑΓΙ - συγκεντρώνοντας τη συμβολική λογική, τους φυσικούς νόμους και τις αιτιακές δομές σε ένα τυπικά ολοκληρωμένο σύστημα. Το κατά πόσον μπορεί πράγματι να εκπληρώσει αυτόν τον ρόλο εξαρτάται από τη μελλοντική επικύρωση και εφαρμογή. Αλλά το ίδιο το όραμα σηματοδοτεί μια από τις πιο φιλόδοξες προσπάθειες να αποκτήσει η ανθρωπότητα ένα πραγματικό ψηφιακό μυαλό.