İnsanların çoğunluğu internet erişimi olmadan yaşıyor. Ancak gelişmekte olan ülkeler arayı kapatıyor.

Dünya genelinde internet kullanıcılarının sayısı 2014 yılında neredeyse yüzde yedi oranında artarak ilk kez üç milyar sınırını aştı. Bu rakam dünya nüfusunun yaklaşık yüzde 40'ına tekabül ediyor. Bu da insanların yüzde 60'ının, yani yaklaşık 4.4 milyar insanın hala internet kullanamadığı anlamına geliyor. Uluslararası Telekomünikasyon Birliği bu rakamın 2020 yılına kadar üç milyarın altına düşeceğini tahmin etmektedir. Ancak, en yoksul 42 ülkede yaşayan yaklaşık 2,5 milyar kişi için bu konuda çok az umut var. Önümüzdeki birkaç yıl içinde bazı büyük şehirlerde İnternet erişimli adalar oluşturulabilecek olsa da, bu ülkelerdeki insanların büyük çoğunluğu uzun bir süre daha World Wide Web'in dışında kalmaya devam edecek.

Gelişmekte olan ülkeler arayı kapatıyor

Ancak bu çok yoksul ülkeler dışında, dünyanın daha az varlıklı bölgelerinin bile bir ağ altyapısı geliştirme ve sürdürme kapasitesine sahip olduğu açıktır. "Uluslararası bant genişliği" bunun için bir gösterge niteliğindedir. Bu, bir ülkede mevcut olan maksimum bant genişliğini ifade eder. 2004 yılında, gelişmekte olan ülkeler uluslararası bant genişliğinin yüzde dokuzunu oluştururken, 2014 yılına gelindiğinde bu rakam yüzde 30'a yükselmiştir. Ancak bu rakam yorumlanırken biraz dikkatli olunması gerekmektedir. İlgili ülkede kaç kişinin bu uluslararası bant genişliğine erişebildiği hakkında hiçbir şey söylemiyor.

Sansür ve gözetim artıyor

Giderek daha fazla ülke teknik olarak vatandaşlarına ücretsiz internet erişimi sağlayabiliyor - ancak giderek daha az ülke bunu istiyor! World Wide Web Foundation'a göre, ülkelerin yüzde 84'ü vatandaşlarını internet üzerinden gelişigüzel kitlesel gözetlemeye karşı korumuyor ya da bunu yetersiz bir şekilde yapıyor. Kısa bir süre önce, 2013'te ülkelerin sadece yüzde 63'ü bu kadar olumsuz değerlendirilmişti; bu da kullanıcılar üzerindeki casusluğun bir yıl içinde dramatik bir şekilde arttığı anlamına geliyor. Bu durum internet içeriğinin sansürlenmesi için de geçerlidir. 2013 yılında ülkelerin yüzde 32'si interneti sansürlemiştir; bir yıl sonra bu rakam yüzde 38'e yükselmiştir.

Gözetime karşı koruma eksikliğinin nedenleri

World Wide Web Vakfı, çevrimiçi gözetimle ilgili analizinde sadece çeşitli ülkelerdeki yasal durumu incelemiştir. Bu analizden, internette mahremiyetin korunmasına yönelik yasalara gerçekten uyulup uyulmadığı ya da bu yasaların örneğin yerli ya da yabancı gizli servisler tarafından çiğnenip çiğnenmediği net olarak anlaşılamamaktadır. Daha kesin olmak gerekirse, sonuç şu şekilde formüle edilmelidir: ülkelerin yüzde 84'ü vatandaşlarını uygun yasalar yoluyla kitlesel gözetimden yeterince korumaya çalışmamaktadır. Bunun önemli bir nedeni, giderek daha fazla ülkenin "teröre karşı savaş" kapsamında gözetleme seçeneklerini genişletmesidir. Zaten sivil haklar konusunda hiçbir zaman öncü olmamıĢ olan diğer bazı ülkeler, internetin "Arap Baharı" olarak adlandırılan süreçte oynadığı rolü yakından takip etmiĢlerdir. Özellikle Mısır'da Mübarek'in askeri hükümeti, Facebook üzerinden örgütlenen direniş karşısında gözle görülür bir şaşkınlık yaşadı ve nihayetinde devrildi. Bu durumun diğer diktatörler tarafından da yakından izleneceği öngörülebilirdi. Sonuç olarak, özellikle sosyal medya ve diğer iletişim platformlarının izlenmesi dünya çapında önemli ölçüde artmıştır. Bu arada, bunun için gerekli teknoloji genellikle Batılı iletişim ve veri ağları operatörleri tarafından sağlandı.